Itc universiteit twente Enschede

Het International Institute for Geo-Information Sciences (ITC) is een bijzondere faculteit aan de Universiteit Twente. Uit de hele wereld komen – met name post-master - studenten naar Enschede om te onderzoeken hoe ze hun land van herkomst kunnen verduurzamen. Het faculteitsgebouw is voor hen een thuisadres, een ontmoetingsplek en een duurzaam symbool. Het gebouw herbergt onderwijsruimtes, laboratoria, een groot studiecentrum, kantoren, een restaurant en vier patiotuinen.

De architectuur van het gebouw draait om het scheppen van ruimte - niet door toe te voegen maar door weg te laten. De faculteit gaat niet nieuw-bouwen maar wordt gehuisvest in het bestaande casco van Langezijds; een voormalig laboratorium van 220 meter lang en 38 meter diep uit 1972. Het gebouw, ontworpen door Van Embden en Choisy, is opgebouwd uit een lage betonnen begane grond en hoge stalen verdieping. Het nieuwe ontwerp behoudt de constructie, maar doet daarin één cruciale ingreep: Middels grote snedes zorgen vier atria voor groen, daglicht, verse lucht en een heldere oriëntatie in het gebouw.

Drienerlo is een prachtige modernistische campus, met een contrastrijke relatie tussen gebouwen en groen. Het nieuwe ITC overstijgt dat contrast en verweeft architectuur en landschap. Door een van de atria naar de gevel te schuiven krijgt ITC een eigen adres op de campus, precies op de plek waar twee belangrijke assen op de campus elkaar ontmoeten. Het landschap plooit naar binnen, de bomen groeien tot in het gebouw. De vier atria van 12 bij 24m, verzorgen de natuurlijke ventilatie en vormen een biotoop voor flora en fauna. Het landschap is er royaal; groot genoeg om een klein ecosysteem te vormen.

De wetenschappelijke departementen zijn geclusterd rondom de atria. Onderwijs, kantoren, labs en studieplekken zijn gemixt. Beneden is er plek voor concentratie, boven liggen de grotere vertrekken en is er ruimte voor ontmoeting. Via open studielandschappen staan de groene atria in contact met de gevel. Rondom de entreezone liggen de meer publieke functies; een trap/presentatieruimte, het restaurant en het ‘learning centre’/bibliotheek.

De architectuur zet in op de schoonheid van het bestaande. De rauwe beton- en staalconstructie blijft in het zicht. Deze heeft een karakter dat met nieuwbouw nooit te evenaren is. Zaagsnedes worden getoond, balken steken door naar buiten, kolommen staan als ruïnes in de atria. De beplanting groeit over de constructie heen, nieuwe trappen hangen eraan vast. De nieuwe elementen voegen zich naar de oorspronkelijke architectonische logica van ‘sticks & beams’. De materialen van het interieur zijn robuust, de details verfijnd. Er worden alleen materiaaleigen kleuren toegepast, er wordt geen verf gebruikt. Het slim omgaan met bestaande eigenschappen legt de basis voor een beleefbaar duurzaam gebouw. De vier atria van 12 bij 24 meter stimuleren natuurlijke ventilatie en vormen kleine ecosystemen voor flora en fauna: De planten staan er in de volle grond, regenwater loopt van de glazen daken zo de vijvers in. De horizontale zonwering op de zuidgevel voorkomt opwarming in de zomer en beeldscherm-glare in de winter. Gebruikers kunnen de ramen openen en zo het klimaat direct beïnvloeden.

Het gebouw is naar verwachting gereed in het eerste deel van 2023.